توضیحات

بیماری‌های عضلانی اسکلتی یکی از عمده ترین مشکلات سلامتی در دنیا هستند، در این گروه از بیماری ها، پوکی استخوان، کمردرد و استئوآرتریت، بیشترین عامل دردهای مزمن و عدم توانایی حرکتی در افراد مسن را در بر می‌گیرد.

استئوآرتریت یک بیماری تخریبی در مفصل است و شایع‌ترین مفاصل درگیر عبارتند از مفاصل دست، پا، زانو، ران و ستون فقرات. تقریباً اغلب افراد بالای ۵۰ سال به درجاتی ازاستئوآرتریت مبتلا هستند.

پوکی استخوان یک اختلال اسکلتی است که بیشتر در دوران کهنسالی بروز می‌کند و ویژگی بارز آن کاهش توده استخوانی و به تبع آن کاهش استحکام استخوان بوده و فرد را در معرض خطر شکستگی قرار می‌دهد. بیشترین میزان شکستگی در مهره‌ها، سپس در لگن و بعد در سایر استخوان‎ها رخ می‎دهد.

مکمل بون کمپلکس، می‎تواند شروع عوارض بیماری‌های عضلانی اسکلتی را به تاخیر انداخته و به سلامت استخوان‎ها و مفاصل کمک کند. مکمل غذایی بون کمپلکس ترکیبی از گلوکزآمین، ریز مغذی‎هایی شامل کلسیم، روی، بور و ویتامین‌های C،D  و E می باشد.

بیماری آرتروز (التهاب مفاصل) یکی از بیماری های شایع مفاصل است و مفاصل بدن از جمله مفاصل دست ها، ران ها، زانو ها، پاها و مهره های کمری را درگیر می کند. این بیماری باعث ساییدگی و فرسودگی غضروف ها می شود. علائم این بیماری شامل خشکی، سفتی و درد مفاصل است. این بیماری در زنان در دوره یائسگی و یا بعد از آن، در مردان در  میانسالی و سنین بالا و در ورزشکاران نیز در اثر ضربه شیوع بیشتری دارد.

داروهای مورد استفاده جهت درمان این بیماری معمولا داروهای ضد درد و ضد التهاب هستند، از انواع این داروها می توان به بروفن و ناپروکسن اشاره کرد. با توجه به عوارض جانبی زیاد این داروها، امروزه استفاده از داروهای گیاهی در درمان آرتروز از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.

کلاژن

کلاژن پروتئینی است که در محیط خارج از سلول‌های مختلف گونه های مختلف موجودات، وجود دارد. پروتئین کلاژن به صورت رشته‌های کلاژن مشاهده می‌شود. رشته‌های کلاژن در همه انواع بافت همبند، ولی به میزان متفاوت یافت می‌شوند. سنتز کلاژن به‌وسیله فیبروبلاست‌ها مشابه ساخت سایر پروتئین‌ها می‌باشد. سنتز کلاژن توسط سلول‌های استئوبلاست در استخوان، کندروبلاست در غضروف، ادونتوبلاست در دندان، سلول‌های ماهیچه صاف در دیواره رگ‌های خونی و سلول‌های اپی تلیال نیز انجام می‌گیرد. ترکیب اسید آمینه تشکیل دهنده کلاژن در بافت‌های مختلف دارای تفاوت‌های جزئی است.

انواع کلاژن

دست کم ۱۳ نوع کلاژن در انسان شناسایی شده‌اند که هر کدام در بافت خاصی وجود دارند. تنوع این کلاژن‌ها به دلیل تفاوت در ماهیت پلی پپتیدهای تشکیل دهنده آنهاست. از کنار هم قرار گرفتن مارپیچ‌های کلاژن رشته‌های کلاژن بوجود می‌آیند. نحوه قرار گرفتن مارپیچ‌ها طوری است که انتهای مولکول‌های مجاور روی هم قرار می‌گیرند. این نحوه قرارگیری باعث می‌شود که رشته‌های کلاژن قابلیت کشش زیادی داشته باشند. دستجات متراکم این رشته که در تاندون وجود دارند با قابلیت کشش خود می‌توانند نیروهای زیادی را تحمل کنند.

معروف‌ترین انواع کلاژن

کلاژن نوع I: این نوع کلاژن در استخوان و وتر وجود دارد و از تعداد زیادی دسته‌های فیبری ساخته شده‌است که به صورت امواج دریا قرار دارند.
کلاژن نوع II: که در غضروف شفاف دیده می‌شود به شکل فیبریل است و فیبر تشکیل نمی‌شود.
کلاژن نوع III: همان رشته شبکه‌ای است که در غشای پایه دیده می‌شود این نوع کلاژن از فیبرهای واحد ساخته شده‌است.
کلاژنهای نوع V,IV: به صورت فیبریل نبوده و احتمالاً غیر پلیمریزه هستند. کلاژن نوع IV در غشای پایه و نوع V در جدار رگ‌های خونی جنین یافت می‌شود.

کلاژن در استخوان

رشته‌های کلاژن با مواد گوناگونی در هم می‌آمیزند. برای نمونه، کلاژن در استخوان با بلورهای کلسیم در هم می‌آمی‌زد و ساختار سختی می‌سازد. در نگاهی دقیق‌تر، استخوان مانند یک بتون مسلح به نظر می‌رسد که رشته‌های کلاژن آن مانند میل‌گردهای فولادی بتون، درون سیمانی از بلورهای هیدروکسی آپاتیت Ca۱۰(PO۴)۶(OH)۲ و پروتئین‌های نارشته‌ای از جمله اوستئوپونتین(osteopontin) و اوستئوکلسین(osteocalcin)جای گرفته‌اند.

– مواد موثره :
کلاژن پپتاید ، الاستین ، دسموسین و ایزودسموسین ( آمینو اسید های مسئول خواص ارتجاعی ) ، Glycosaminoglycams ( ساختار به هم پیوسته از بافت های مایع درون شبکه ای و ساختار اسکلتی ) ، Transformin Growth Factor-b